انتقاد شدید تفتیان از فدراسیون دوومیدانی/ سرمایه انسانی را از بین بردید!
حسن تفتیان سریع‌ترین مرد دوومیدانی ایران با انتشار متنی در فضای مجازی از شرایط فعلی این رشته و عملکرد فدراسیون دوومیدانی به شدت انتقاد کرد.
تفتیان در این یادداشت با اشاره به عدم تحقق حمایت‌های وعده داده شده از سوی مسئولان فدراسیون گفت: به‌عنوان عضوی از کمیسیون ورزشکاران فدراسیون دوومیدانی و از سر دلسوزی و تجربه این یادداشت را می‌نویسم تا صدای ورزشکاران شنیده شود. در ابتدا باید بگویم متأسفانه روزهای خوبی بر دوومیدانی ایران نمی‌گذرد. این روزها بیش از هر چیز غیبت ورزشکار در این رشته به چشم می‌آید. باید قدر همین تعداد محدود باقی‌مانده را دانست. در این راستا لازم می‌دانم چند نکته مهم را درباره وضعیت فعلی این رشته مطرح کنم.
وی افزود: فصل مسابقات رو به پایان است اما رقابت‌های لیگ دوومیدانی که تنها منبع درآمد بسیاری از ورزشکاران به‌شمار می‌رود چندین بار به تعویق افتاده است. باشگاه‌های باسابقه تمایلی به ادامه فعالیت ندارند و تیم‌های جدید نیز وارد چرخه رقابت نمی‌شوند. در چنین شرایطی تنها راه نجات تعامل فوری و جدی فدراسیون با باشگاه‌هاست.
تفتیان ادامه داد: در جریان مسابقات پرحاشیه کره‌جنوبی پنج نفر از اعضای تیم ایران دیگر در فهرست تیم ملی جایی ندارند؛ یعنی ۲۵ درصد تیم ملی عملاً کنار گذاشته شده‌اند. این زنگ خطری جدی برای ساختار تیم ملی و نشانه‌ای آشکار از بحران در مدیریت روابط و انسجام تیمی است. در این خصوص حرفهای بسیاری می‌توان زد اما با بررسی و ریشه‌یابی می‌توان دریافت که عوامل مختلفی در بروز چنین بحران‌هایی نقش داشته‌اند.
عضو تیم ملی دوومیدانی ایران تاکید کرد: برخوردهای سلیقه‌ای در انتخاب ورزشکاران و بی‌توجهی به معیارهای فنی، اعزام‌های محدود، اردوهای یکنواخت و کم‌هزینه باعث شده‌اند تعدادی از ورزشکاران مطرح با وجود تمرینات حرفهای جایگاهی در تیم ملی یا برنامه‌های فدراسیون نداشته باشند. این یعنی نادیده گرفتن و از بین بردن سرمایه انسانی. قطع حقوق ملی‌پوشان و نبود حمایت مالی از مربیان داخلی و ورزشکاران تیم ملی در این شرایط دشوار اقتصادی، انگیزه‌ها را از بین برده است. ورزشکار برای ارائه عملکرد حرفهای نیاز به حداقل امنیت مالی دارد وقتی دغدغه معیشت در اولویت قرار گیرد قهرمانی به حاشیه می‌رود.
تفتیان در پایان خاطر نشان کرد: اگر واقعاً دغدغه حفظ و رشد دوومیدانی را داریم باید صدای تمام اعضای جامعه دوومیدانی شنیده شود. امیدوارم این هشدارها نه به‌عنوان تقابل بلکه به‌عنوان تلنگری برای اصلاح تلقی شود. دوومیدانی ایران امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند همفکری، تدبیر و شفافیت است.
