
خطر جانی بیخ گوش کل ورزشگاه/ خدا کند پای این قانون جدید به فوتبال ایران نرسد!
به گزارش خبرورزشی، وقتی سیستم کمک داور ویدیویی به فوتبال اضافه شد، خیلیها در فوتبال ایران گمان کردند با این امکان بسیاری از مشکلات اخلاقی و رفتاری فوتبال ما تمام خواهد شد.
تقریبا تمام فوتبال دوستان و کارشناسان میدانند که سطح فنی و دانش مربیان ما -به ویژه در نسل قدیمیتر- به مراتب پایینتر از سطح روز دنیا و حتی داوریهای مان بود. داوران ما در بالاترین عرصههای بینالمللی و سطوح مسابقات قضاوت میکردند و بازیکنان ما به لیگهای بزرگ و کوچک اروپایی و آسیایی میرفتند اما دریغ از یک پیشنهاد از سطح آماتوری کشورهای دیگر برای مربیان!
نتیجه اینکه مربیان ما این کمبود و ضعف فنی خود را با فرافکنی و بهانه تراشی جبران میکردند. از زمینهای خراب و چمن نامطلوب گرفته تا مدیریتی که پول نمیداد و از همه مهمتر، داورانی که عمداً سر آنها را میبریدند! تماشاگر احساساتی هم تحت تاثیر شامورتی بازیهای آنها لب خط، تحریک میشد و باور میکرد که ریشه مشکل را یافته است!
وقتی کانالهای تلویزیونی وسیعتر و مسابقات روز دنیا بیشتر پخش شد، وقتی پای مربیان خارجی به ایران باز شد و آنها در همین چمنها با همین مدیریت و داوری، بازیهای به مراتب بهتری را با تیمهایشان به نمایش میگذاشتند، کم کم دست این مربیان رو و جای خود را به نسلهای بعدی دادند.
اما متاسفانه در نسل جدید و جوان هم هنوز کماکان استفاده از داد و فریاد، فرافکنی، رفتن روی اعصاب نیمکت حریف، خراب کردن تمرکز بازیکنان رقیب و از همه مهمتر، انداختن تمام تقصیرات و ایرادات به گردن داور، کاربرد دارد و در سالهای اخیر هر مربی به طور ویژه یک «دادزن» برای کادر فنی خود انتخاب میکند!
دیدیم که کمک داور ویدیویی هم به ایران آمد و مشکلی را حل نکرد و برعکس، به مشکلات ما اضافه کرد. حالا دیگر زمان برگزاری هر مسابقه با احتساب وقتهای تلف شده و استراحت بین دو نیمه خیلی بیشتر از دو ساعت میشد، چرا که مربیان مدام به هر سوت داور اعتراض و خواستار استفاده از وی ای آر میشدند!
حالا تصور کنید این قانون جدید هم به میان بیاید؛ هر مربی دو بار بتواند در هر بازی داور را به چالش بکشد. از فصل آینده در لالیگا به شکل آزمایشی، مربیها میتوانند دو بار در هر بازی علیه تصمیمهای داور درخواست «ویدیو چک» کنند. در صورتی که درخواست مربی تایید شود، یک فرصت دیگر برای درخواست چک به او داده میشود.
این قانون سالهاست که در رشته کشتی -که تمام علاقمندان به ورزش در ایران دنبال میکنند- اجرایی شده و مربیان با پرتاب یک ابر به وسط تشک میتوانند از داور بخواهند صحنه را بازبینی کند. اگر اعتراض آنها درست باشد، ابر به آنها برگشته و میتوانند دوباره اعتراض کنند. نتیجه برمیگردد و اگر غلط، یک نمره به حریف داده و حق اعتراض از مربی و کشتیگیر تا پایان آن مسابقه سلب میشود.
در همین سالهای اخیر بارها کشتیگیران ایرانی با اصرار از مربیان خود خواستند که به یک صحنه اعتراض کند. البته که در خیلی از مواقع این قانون به کمک قهرمانان ما آمد و دیدیم که حتی ضربه فنی یا باخت با امتیاز عالی در المپیک ۲۰۲۴ پاریس در دو فینال، به نفع قهرمان ایرانی با همین قانون برگشت.
اما با شناختی که از مربیان فوتبال ایران داریم، یک لحظه تصور کنید این قانون به ایران بیاید چه خواهد شد! از الان برای هر مسابقه لااقل ۵ ساعت کنار بگذارید! تصور کنید مثلا آقای ایکس ویدیو چک بخواهد و داوران بعد مرور تصاویر، اعتراض او را رد کنند و به او بگویند اعتراض دومت را هم از دست دادی! دیگر کل ورزشگاه میتوانند او را مهار کنند؟